rupture

?

ads

noun

formal သဘောထား ကွဲလွဲ မှု

ခွဲထွက်ခြင်း

စွန့်ပယ်ခြင်း

  • deep ruptures within the party.

medical ပေါက်၊ ကွဲခြင်း

ဝမ်းတွင်းအူကျွံနာ

  • the rupture of a blood-vessel.

~ ruptures plural

verb

ကိုယ်တွင်းအင်္ဂါအစိတ်အပိုင်း ပေါက်သည်၊ ကွဲသည်

  • it was her first match since rupturing an Achilles tendon.

စည်၊ တိုင်ကီ စသည် ပေါက်သည်၊ အက် သည် သို့ ဖောက်သည်

  • a ruptured fuel tank.

~ oneself မနိုင်မကန်လုပ်၍ အူကျွံ သွား သည်

  • He ruptured himself trying to lift a wardrobe.

formal မိတ်ပျက်သည်

  • the risk of rupturing East-West relations.

~ ruptures 3rd person; ~ ruptured past tense; ~ rupturing present participle

ads