hope

Noun

~ of/ for sth; of doing sth/ that... မျှော်လင့်ချက်။

  • He pinned ie based all his hopes on getting that job.

usu sing မျှော်လင့်ချက်။ မျှော်လင့်အားထားရာ။

  • We'll have to wait for some- one to rescue us—that's our only hope.

~ hopes plural

    Verb

    ~ for sth မျှော်လင့်သည်။ ထင်သည်။

    • he's hoping for an offer of compensation.

    ~ hopes 3rd person; ~ hoped past tense; ~ hoping present participle

      Adjective

      ~ Hopeful မျှော်လင့်ချက်ရှိသော။ မျှော်လင့်ဖွယ်အကြောင်းရှိသော။ မျှော်လင့်နို်င်သော။ ~ Hopeless မျှော်လင့်ချက်ကင်းသော။

        Thesaurus