endure

?

ads

verb

ကြံ့ကြံ့ခံသည်။ သည်းခံသည်။ တောင့်ခံသည်။

  • He endured three years in prison for his religious beliefs.

ကြာရှည်ခံ သည်။ အဓွန့်ရှည်စွာ တည်တံ့သည်။ ခိုင်မြဲသည်။

  • These traditions have endured for centuries.

အထူးသဖြင့် ငြင်းပယ်ဝါကျ၌ သုံးသည်။ သည်းညည်းခံသည်။ အောင့်ခံသည်။

  • He can't endure to be left alone/being left alone.

~ endures 3rd person; ~ endured past tense; ~ enduring present participle

adjective

~ enduring မြဲသော။ တည်မြဲသော။

thesaurus

ads