endure

?

ads

verb

ကြံ့ကြံ့ခံသည်

သည်းခံသည်

တောင့်ခံသည်

  • He endured three years in prison for his religious beliefs.

ကြာရှည်ခံ သည်

အဓွန့်ရှည်စွာ တည်တံ့သည်

ခိုင်မြဲသည်

  • These traditions have endured for centuries.

အထူးသဖြင့် ငြင်းပယ်ဝါကျ၌ သုံးသည် သည်းညည်းခံသည်

အောင့်ခံသည်

  • He can't endure to be left alone/being left alone.

~ endures 3rd person; ~ endured past tense; ~ enduring present participle

adjective

~ enduring မြဲသော

တည်မြဲသော

thesaurus

ads