Discriminate

Noun

ခွဲခြားဆက်ဆံသည်

  • အလေးသာစေခြင်း ၊ ကြိုတင်သတ်မှတ်ခွဲခြားဆက်ဆံခြင်း တို့ကို ဖော်ပြလျက် လူတစ်ဦးတစ်ယောက်၏ တစ်ဦးချင်း အရည်အသွေးကို အလေးမပြုမူဘဲ ယင်းပုဂ္ဂိုလ်၏ အဆင့် နှင့် အမျိုးတူအုပ်စုအဖွဲ့တို့ကို မူတည်ကာ ကွဲပြားစေခြင်း ။

discriminate

Noun

~ Discrimination ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာခြင်း။

    Verb

    ခွဲခြားသည်။ ပိုင်းခြားသည်။

      ~ between A and B ကွဲပြားခြားနားမှုကို သိမြင်သည်။ ခွဲခြားသည်။ ခွဲခြားသတ်မှတ် သည်။

      • The law discriminates between accidental and intentional killing.

      ~ against sb/in favour of sb ခွဲခြား ဆက်ဆံသည်။ တစ်ဖက်ကိုနှိမ်၍ ဆက်ဆံသည်။ တစ်ဖက် ကို အသာပေးသည်။

      • Society still discriminates against women/in favour of men.

      ~ discriminates 3rd person; ~ discriminated past tense; ~ discriminating present participle

        Thesaurus