distinguish

?

ads

noun

ကွဲပြားခြားနားစေသည်၊ ထင်ပေါ်ဂုဏ်တက်စေသည်

verb

~ between A and B, A from B ခွဲခြားသိမြင်သည်

ခွဲခြားတတ်သည်

  • The twins are so alike that I can't distinguish one from the other.

~ A from B ခြားနားချက် ကို ပြသည်

  • The male is distinguished from the female by its red beak. အမနဲ့ မတူတာကတော့ သူရဲ့ နှုတ်သီးအနီပဲ

ခြားနားစေသည်

ခြားနားသည့်အချက် ဖြစ်သည်

  • The power of speech distinguishes human beings from animals.

သဲကွဲအောင် အားထုတ်သည်

  • I could hardly distinguish the car in front because of the fog.

~ oneself အသိအမှတ်ပြုခြင်း ခံရအောင် လုပ်သည်

ထင်ရှား ကျော် ကြား မှု ရသည်

  • She distinguished herself by her coolness and bravery.

~ distinguishes 3rd person; ~ distinguished past tense; ~ distinguishing present participle

adjective

~ distinguishable ပိုင်းခြားသိမြင်နိုင်သော

~ distinguished ထင်ရှားကျော်ကြားသော

thesaurus

ads