confront
?
ads
noun
~ confrontation ရင်ဆိုင်ရခြင်း
verb
ရင်ဆိုင်တွေ့သည်
ထိပ်တိုက် တွေ့သည်
- Confronted by an angry crowd/the police retreated.
ကြံ့ကြံ့ခံသည်
ရင်ဆိုင်ဖြေရှင်းသည်
- confront danger/fear/grief.
~ sb with sb/sth ရင်ဆိုင်ပေးသည်
ဆုံပေးသည်
- When confronted with the evidence of her guilt/she confessed.
~ confronts 3rd person; ~ confronted past tense; ~ confronting present participle
thesaurus
ads