confront

?

ads

noun

~ confrontation ရင်ဆိုင်ရခြင်း

verb

ရင်ဆိုင်တွေ့သည်

ထိပ်တိုက် တွေ့သည်

  • Confronted by an angry crowd/the police retreated.

ကြံ့ကြံ့ခံသည်

ရင်ဆိုင်ဖြေရှင်းသည်

  • confront danger/fear/grief.

~ sb with sb/sth ရင်ဆိုင်ပေးသည်

ဆုံပေးသည်

  • When confronted with the evidence of her guilt/she confessed.

~ confronts 3rd person; ~ confronted past tense; ~ confronting present participle

ads