acquit

?

ads

noun

~ acquittal တရားသေလွှတ်ခြင်း

တာဝန် ဝတ္တရား ပြုမူကျင့်ဆောင်ချက်

~ acquittance တာဝန်ကင်းလွတ်ကြောင်း အမှတ်အသား

verb

အပြစ်မရှိကြောင်း စီရင်သည်

တရားသေလွှတ်သည်

  • Both defendants were acquitted.

ကောင်းစွာ၊ ကျေပွန်စွာ စသည် စွမ်းဆောင်ခဲ့သည်၊ မစွမ်းဆောင် နိုင်ခဲ့

oneself well, badly, etc

  • He acquitted himself splendidly in the exams.

~ acquit verb; ~ acquitted past tense

thesaurus

ads