acquit
?
ads
noun
~ acquittal တရားသေလွှတ်ခြင်း
တာဝန် ဝတ္တရား ပြုမူကျင့်ဆောင်ချက်
~ acquittance တာဝန်ကင်းလွတ်ကြောင်း အမှတ်အသား
verb
အပြစ်မရှိကြောင်း စီရင်သည်
တရားသေလွှတ်သည်
- Both defendants were acquitted.
ကောင်းစွာ၊ ကျေပွန်စွာ စသည် စွမ်းဆောင်ခဲ့သည်၊ မစွမ်းဆောင် နိုင်ခဲ့
oneself well, badly, etc
- He acquitted himself splendidly in the exams.
~ acquits 3rd person; ~ acquitted past tense; ~ acquitting present participle
thesaurus
ads