နာမ်စား
နာမ်၏ အစားသုံးသော ပုဒ်ကို နာမ်စား
ဟု ခေါ်သည်။
နာမ်စား ၄
မျိုး ရှိသည်။
ပုဂ္ဂလနာမ်စား
ပုဂ္ဂိုလ်၏ အစားသုံးသော နာမ်းစားကို ပုဂ္ဂလနာမ်စား
ဟု ခေါ်သည်။
ပုဂ္ဂလနာမ်စား ၃
မျိုး ရှိသည်။
ပြောသူနာမ်စား
ပြောသူနာမ်၏ အစားသုံးသော ပုဒ်ကို ပြောသူနာမ်စား
ဟု ခေါ်သည်။
- ပြောသူနှင့် ကြားနာသူတို့၏ အသက်အရွယ်၊ အဆင့်အတန်း၊ ခင်မင်ရင်းနှီးမှုစသည့် အခြေအနေတို့ကို လိုက်၍ ပြောသူနာမ်စား အမျိုးမျိုးကွဲပြားသည်။
- ငါ
- ကျွန်တော်
- ကျွန်မ
- ကျွန်ုပ်
- ကျုပ်
- ကိုယ်
- တပည့်တော်
- တပည့်တော်မ
ငါ ဂုဏ်ထူးရအောင် ကြိုးစာမယ်
ဟု မောင်မောင်က ပြောသည်။- ဤဝါကျ၌ ငါ သည် မောင်မောင် ဟူသော နာမ်၏ အစားသုံးသော နာမ်စား ဖြစ်သည်။ မောင်မောင်သည် ပြောသူနာမ် ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ငါသည် ပြောသူနာမ်စား ဖြစ်သည်။
- ထိုနည်းအတူ ကျွန်တော်၊ ကျွန်ုပ်၊ ကျုပ်၊ ကိုယ်၊ တပည့်တော်၊ တပည့်တော်မ တို့သည် ပြောသူနာမ်၏ အစားသုံးသော ပြောသူနာမ်စားများ ဖြစ်ကြသည်။
ကြားနာသူနာမ်စား
ကြားနာသူနာမ်၏ အစားသုံးသော ပုဒ်ကို ကြားနာသူနာမ်စား
ဟု ခေါ်သည်။
- ပြောသူသည် ကြားနာသူကို တိုက်ရိုက်ရည်းညွှန်းပြောသောအခါ ကြားနာသူ၏ အမည်ကို သုံးမည့်အစား နာမ်စားကို သုံး၍ ပြောသည်။ ထိုနာမ်စားသည် ကြားနာသူ၏ အမည်အစားသုံးသောကြောင့် ကြားနာသူနာမ်စား ဖြစ်သည်။
- မင်း
- ခင်းဗျား
- ရှင်
- နင်
- သင်
- ညည်း
မင်းကို အထူအဆန်း တစ်ခု ပြောရအုံးမယ်
ဟု မောင်ဇော်ကို မောင်ရေခဲက ပြောသည်။- ဤဝါကျ၌ မောင်ဇော်သည် ကြားနာသူနာမ် ဖြစ်သည်။ မင်းသည် မောင်ဇော်ဟူသော ကြားနာသူနာမ်၏ အစားသုံးသော နာမ်စားဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် မင်းသည် ကြားနာသူနာမ်စား ဖြစ်သည်။
- ထိုနည်းအတူ ခင်းဗျား၊ ရှင်၊ နင်၊ သင်၊ ညည်း တို့သည်လည်း ကြားနာသူနာမ်၏ အစားသုံးသော ကြားနာသူနာမ်စားများဖြစ်ကြသည်။
အပြောခံနာမ်စား
အပြောခံနာမ်၏ အစားသုံးသော ပုဒ်ကို အပြောခံနာမ်စား
ဟု ခေါ်သည်။
- ပြောသူနှင့် ကြားနာသူတို့၏အကြား၌ အပြောခံပုဂ္ဂိုလ် တစ်ဦးရှိတတ်သည်။ ထိုအပြောခံပုဂ္ဂိုလ်သည် အပြောခံနာမ် ဖြစ်သည်။ အဆိုပါ အပြောခံနာမ်၏ အစားသုံးသော နာမ်စားသည် အပြောခံနာမ်စား ဖြစ်သည်။
- သူ
- သင်
- မင်း
- ယင်း
- ၄င်း
မောင်ဇော်ကို မနေ့က မတွေ့ဘူး။ သူနေမကောင်းဘူး ထင်ပါရဲ့
ဟု မောင်ရေခဲကို မဝိုင်းက ပြောသည်။- ဤဝါကျ၌ ပြောသူသည် မဝိုင်း ဖြစ်၍ ကြားနာသူသည် မောင်ရေခဲ ဖြစ်သည်။ မဝိုင်းနှင့် မောင်ရေခဲတို့သည် မောင်ဇော်၏ အကြောင်းကို ပြောနေခြင်းဖြစ် သောကြောင့် မောင်ဇော် သည် အပြောခံနာမ်ဖြစ်သည်။
- ထို့ကြောင့် သူသည် အပြောခံနာမ် မောင်ဇော်၏ အစားသုံးသော အပြောခံနာမ်စား ဖြစ်သည်။
အညွှန်းနာမ်စား
နာမ်ပုဒ်တစ်ခုကို ညွှန်ပြသည့် နာမ်စားကို အညွှန်းနာမ်စား
ဟု ခေါ်သည်။
- ဤ
- သည်
- ထို
- ယင်း
- ၄င်း
ပညာရွှေအိုး လူမခိုး
ဟူသော စကား ရှိသည်။ ဤကား ရှေးပညာရှိတို့၏ အဆိုအမိန့်တည်း။- ဤဝါကျ (၂)ခုတွင် ပထမဝါကျရှိ စကားသည် နာမ် ဖြစ်သည်။ ဒုတိယဝါကျရှိ ဤသည် ပထမဝါကျရှိ စကားဟူသော နာမ်၏ အစားသုံးထားသော နာမ်စားဖြစ်သည်။ ထို့ပြင် စကား ဟူသော နာမ်ကိုလည်း ညွှန်ပြသည်။
- ထို့ကြောင့် ဤ သည် အညွှန်းနာမ်စား ဖြစ်သည်။
ထမင်းဆိုင်မှာ မစားနှင့်၊ သည်မှာ စားပါ။ သူ့တို့အိမ်မှာ မတည်းနှင့်၊ သည် မှာ တည်းပါ။
- ဤဝါကျ(၂)ခုစလုံးတွင် သည်သည် ပြောသူနေထိုင်ရာကို ညွှန်ပြသော စကားလုံး ဖြစ်သည်။ 'ကျွန်ုပ်အိမ်မှာ စားပါ။
- ကျွန်ုပ်အိမ်မှာ တည်းပါဟု ဆိုမည့်အစား သည်မှာ စားပါ၊ သည်မှာ တည်းပါဟု ဆိုခြင်းကြောင့် (ကျွန်ုပ်)အိမ် ဟူသော နာမ်၏အစား သည်'ကို သုံးထားခြင်းဖြစ်သည်။
- ထို့ကြောင့် သည် သည် အညွှန်းနာမ်စား ဖြစ်သည်။
မောင်ကျော်သည် မွေးနေ့လက်ဆောင်အဖြစ် စက်ဘီးတစ်စီးကို ရသည်။ ၄င်းကို သူအလွန် နှစ်သက်သည်။
- ဤဝါကျနှစ်ခုတွင် ပထမဝါကျရှိ စက်ဘီး သည် နာမ် ဖြစ်သည်။
- ဒုတိယဝါကျရှိ ၄င်း သည် ပထမဝါကျရှိ စက်ဘီး ဟူသော နာမ်၏အစားသုံးထား သော နာမ်စားဖြစ်သည်။
- ထို့ပြင် စက်ဘီး ဟူသော နာမ်ကိုလည်း ညွှန်ပြ သည်။
- ထို့ကြောင့် ၄င်း သည် အညွှန်းနာမ်စား ဖြစ်သည်။
အမေးနာမ်စား
အမေးသဘောဖြင့် နာမ်ပုဒ်၏ အစားသုံးသော နာမ်စားကို အမေးနာမ်စား
ဟု ခေါ်သည်။
- ဘယ်
- ဘာ
- မည်သူ
ဤစာအုပ်ကို ဘယ်က ဝယ်လာသနည်း။ အမေ ဘယ် သွားသနည်း။
- ဤဝါကျ(၂)ခုတွင် ပထမဝါကျရှိ ဘယ် သည် စာအုပ်ဝယ်လာသည့် နေရာကို မေးမြန်းခြင်းဖြင့် ဝယ်လာသည့်နေရာ (နာမ်)၏အစားသုံးသော နာမ်စား ဖြစ်သည်။
- ဒုတိယဝါကျရှိ ဘယ် မှာမူ အမေသွားသည့် နေရာကို မေးမြန်းခြင်းဖြင့် အမေသွားသည့်နေရာ(နာမ်)၏ အစားသုံးသော နာမ်စား ဖြစ်သည်။
- ထို့ကြောင့် ဘယ် သည် အမေးနာမ်စား ဖြစ်သည်။
အမေ ဘာကို ကြိုက်သလဲ။ အမေ ဘာဝယ်လာသလဲ။
- ဤဝါကျ(၂)ခုတွင် ပထမဝါကျရှိ ဘာ သည် အမေကြိုက်သည့် အရာကို မေးမြန်းခြင်းဖြင့် အမေကြိုက်သည့်အရာ (နာမ်)၏ အစားသုံးသော နာမ်စား ဖြစ်သည်။
- ဒုတိယဝါကျရှိ ဘာ မှာမူ အမေဝယ်လာသည့် အရာကို မေးမြန်းခြင်းဖြင့် ဝယ်လာသည့်အရာ(နာမ်)အစားသုံးသော နာမ်စားဖြစ် သည်။
- ထို့ကြောင့် ဘာ သည် အမေးနာမ်စား ဖြစ်သည်။
ဈေးသို့ မည်သူ သွားသနည်း။ ဈေး၌ မည်သူနှင့် တွေ့ခဲ့သနည်း။
- ဤဝါကျ(၂)ခုတွင် ပထမဝါကျရှိ မည်သူ သည် ဈေးသို့ သွားသူကို မေးမြန်းခြင်းဖြင့် သွားသူ(နာမ်)၏ အစားသုံးသော နာမ်စား ဖြစ်သည်။
- ဒုတိယဝါကျရှိ မည်သူ မှာမူ ဈေး၌ တွေ့ခဲ့သူကို မေးမြန်းခြင်းဖြင့် တွေ့ခဲ့သူ (နာမ်) ၏ အစားသုံးသော နာမ်စားဖြစ်သည်။
- ထို့ကြောင့် မည့်သူ သည် အမေးနာမ်စား ဖြစ်သည်။
သင်္ချာနာမ်စား
အရေအတွက်နှင့် ပမာဏကို ပြသော နာမ်စားကို သင်္ချာနာမ်စား
ဟု ခေါ်သည်။
သင်္ချာနာမ်စား ၂
မျိုး ရှိသည်။
အရေအတွက်ပြသင်္ချာနာမ်စား
အရေအတွက်ကိုပြ၍ နာမ်၏ အစားသုံးသော ပုဒ်ကို အရေအတွက်ပြသင်္ချာနာမ်စား
ဟု ခေါ်သည်။
- တစ်ခု
- နှစ်စောင်
- သုံးကောင်
- လေးစင်း
အရေအတွက်ပြသင်္ချာနာမ်စားတို့မှာ
တစ်ခု၊ တစ်စောင်၊ သုံးကောင်၊ နှစ်စင်း
စသည်တို့ ဖြစ်ကြသည်။- မြန်မာပြည်၌ ထင်ရှားသော ပင်လယ်ကမ်းခြေနှစ်ခုရှိသည်။ တစ်ခုသည် ငပလီ ကမ်းခြေဖြစ်၍ တစ်ခုမှာ မောင်းမကန်ကမ်းခြေ ဖြစ်သည်။
- အစ်ကိုကြီးသည် သတင်းစာသုံးစောင်ကို ဈေးက ဝယ်လာသည်။ နှစ်စောင် သည် မြန်မာသတင်းစာ ဖြစ်၍ တစ်စောင်မှာ အင်္ဂလိပ် သတင်းစာ ဖြစ်သည်။
- လယ်သမားကြီး ဦးဖိုးမြသည် နွားငါးကောင်ကို မွေးထားသည်။ သုံးကောင်သည် နို့စားနွားမဖြစ်၍ နှစ်ကောင်မှာ ခိုင်းနွား ဖြစ်သည်။
- ဘူတာရုံ၌ မီးရထားလေးစင်း ဆိုက်နေပြီ။ နှစ်စင်းသည် အစုန်မီးရထား ဖြစ်၍ နှစ်စင်းမှာ အဆန်မီးရထား ဖြစ်သည်။
ပမာဏပြသင်္ချာနာမ်စား
ပမာဏကိုပြ၍ နာမ်၏ အစားသုံးသော ပုဒ်ကို ပမာဏပြသင်္ချာနာမ်စား
ဟု ခေါ်သည်။
- အချို့
- အားလုံး
- အနည်းငယ်
- တစ်ဝက်
- အများစု
ပမာဏပြသင်္ချာနာမ်စား တို့မှာ
အချို့၊ အားလုံး၊ အများစု
စသည်တို့ ဖြစ်ကြသည်။- တောင်းထဲ၌ သရက်သီးများ ရှိသည်။ အချို့မှာ မှည့်ပြီ။
- ဦးလှမှာ သားသမီး သုံးယောက် ရှိသည်။ အားလုံး စားကြိုးစားကြသည်။
- ကျောင်းသားများသည် ကျောင်းဝင်းထဲ၌ သန့်ရှင်းရေး လုပ်နေကြသည်။ အများစုက ချုံများကို ရှင်းလင်းကြသည်။