succeed
Noun
အောင်မြင််သည်၊ ဆက်ခံသည်
Verb
ဖြစ်မြောက်သည်
~ in sth/ doing sth အောင်မြင်သည်။
- he succeeded in winning a pardon.
ဆက်ခံသည်။ ကျော်လွှားသည်။
- Exultation was quickly succeeded by despair.
~ to sth ဆက်ခံသည်။
- he would succeed Hawke as prime minister.
~ succeeds 3rd person; ~ succeeded past tense; ~ succeeding present participle