succeed

Noun

အောင်မြင််သည်၊ ဆက်ခံသည်

    Verb

    ဖြစ်မြောက်သည်

      ~ in sth/ doing sth အောင်မြင်သည်။

      • he succeeded in winning a pardon.

      ဆက်ခံသည်။ ကျော်လွှားသည်။

      • Exultation was quickly succeeded by despair.

      ~ to sth ဆက်ခံသည်။

      • he would succeed Hawke as prime minister.

      ~ succeeds 3rd person; ~ succeeded past tense; ~ succeeding present participle