strap

Noun

esp in compounds လက်ပတ်ကြိုး။ သိုင်းကြိုး။ ကား၊ ရထားတို့တွင် လက်ကိုင် ကွင်း ကြိုးပြား။

  • My camera strap has broken.

~ the strap sing ရှေး ဒဏ်ခတ်ရာတွင်သုံးသောကျာပွတ်။

  • the strap

~ straps plural

    Verb

    သားရေပတ်ကြိုးပြား စသည်ဖြင့်ချည်သည်၊ တုပ်နှောင် သည်၊ ဆိုင်း သည်၊ ပတ်သည်။

    • They strapped their equipment on to their backs.

    ~ sth up ပတ်တီးစည်းပေးသည်။

    • His injured arm was tightly strapped up.

    ~ straps 3rd person; ~ strapped past tense; ~ strapping present participle

      Thesaurus