hunting

Noun

အမဲလိုက်ခြင်း။ တောလိုက်ခြင်း။

  • He earned extra money by hunting and fishing.

အထူးသဖြင့် ဗြိတိန်တွင် မြေခွေးလိုက်။

  • a hunting jacket.

hunt

Verb

~ hunting present participle; derived forms of hunt