disparage

Noun

~ Disparagement ကဲ့ရဲ့ရှုတ်ချခြင်း။

    Verb

    မတရားသဖြင့် ချိုးနှိမ်သည်။ ချိုးချိုးဖဲ့ဖဲ့ ပြောသည်။ မှိုချိုးမျှစ်ချိုး ပြောသည်။

    • he never missed an opportunity to disparage his competitors.

    ~ disparages 3rd person; ~ disparaged past tense; ~ disparaging present participle