convict

?

ads

noun

အပြစ်ကျသော ရာဇဝတ်သား

အပြစ်ရှိကြောင်း သက်သေပြသည်၊ အပြစ်ရှိကြောင်း ဆုံးဖြတ်သည်

အကျဉ်းသား

ထောင်သား

also con

  • an escaped convict.

verb

~ sb of sth စီရင်ချက်ချသည်

ပြစ်ဒဏ် ချမှတ်သည်

often be convicted

  • She has twice been convicted of fraud.

~ convict verb; ~ convicted past tense

ads