burn

?

ads

noun

မီးရှို့ခြင်း၊ လောင်ကြွမ်းသည်

မီး၊ အပူ၊ အက်စစ်စသည် လောင်သည့်ဒဏ်ရာ၊ အကွက်

  • He died of the burns he received in the fire.

အာကာသယာဉ်၏ လမ်းကြောင်းပြောင်းရန်၊ အရှိန်မြှင့်ရန် ဒုံးစက်ကို ဖွင့်ခြင်း၊ နှိုးခြင်း

~ burns plural

verb

လောင်သည်

ရှို့သည်

မြှိုက်သည်

ကျွမ်းသည်

လောင်၍ အမှတ်အရာထင်သည်

  • burn dead leaves/waste paper/rubbish.

လောင်ခံရသည်

ရှို့ခံရသည်

မြှိုက်ခံရသည်

  • I can smell something burning in the kitchen.

မီးလောင် ပေါက် ဖြစ်သည်

  • The cigarette burnt a hole in the carpet.

မီးတောက်လောင်သည်

  • The house burned for hours before the blaze was put out.

အလင်းဓာတ် သို့ အပူဓာတ်ပေးသည်

  • We could see a light burning upstairs but nobody answered the door.

မီးငြိသည်၊ စွဲသည်

  • Paper burns easily. Damp wood doesn't burn well.

မီးလောင်သေသည်

မီးရှို့သတ်သည်

  • Ten people burned to death in the hotel fire.

လောင်စာအဖြစ် သုံးသည်

  • Do you burn coal as well as wood on this fire?

ချစ်ချစ်တောက် ပူသည်၊ ပူစေသည်

  • The heat from the fire was burning me so I moved away.

~ usually in continuous tense လောဘ၊ ဒေါသ၊ မာနစသည့် မီးတို့ တောက်လောင် သည်

  • be burning with rage/desire.

~ usually in continuous tense ဆန္ဒပြင်းပြသည်

  • He was burning to climb again for the sheer joy of it.

~ burns 3rd person; ~ burned past tense; ~ burning present participle; ~ burnt past tense

ads