burden
Noun
ဝန်လေး
- bear/carry/shoulder a heavy burden.
ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုး
- His invalid father is becoming a burden to him.
ပဓာနအာဘော်။ in sing.
- The burden of his argument was that...
Verb
လေးလံသော ဝန်ကို ထမ်းသည်၊ ထမ်းစေသည်။ usu be burdened
- refugees burdened with all their possessions.
ပြဿနာ၊ တာဝန်၊ ဝတ္တရား စသည် ဝန်လေးသည်၊ ဝန်ပိသည်။
- I don't want to burden you with my problems.